در زمان‌های گذشته شاهد این مورد بودیم که هر مشکلی که برای دندان‌های ما پیش می‌آمد در اکثر موارد منجر به کشیدن دندان خراب می‌شد، امری که امروزه هرچه کمتر رخ داد آن ممکن است. علت این مورد هم پیشرفت بسیار زیاد تکنولوژی‌های مورد استفاده در علم دندانپزشکی است.
امروزه دندانپزشکان و متخصصان تا حد ممکن تلاش خود را دارند تا از کشیده شدن دندان جلوگیری کنند اما باز هم این اتفاق رخ می‌دهد. اما راه حل چیست؟ آیا جایگزینی برای دندان وجود دارد؟ یکی از روش‌های محبوب که اغلب در این موارد استفاده دارد، ایمپلنت دندان می‌باشد.
روشی که مدت‌ها است مورد استفاده‌ی دندانپزشکان قرار گرفته و سلامت و امنیت آن تضمین شده است. اما این راه حل درمانی، در انواع مختلفی وجود دارد که هر کدام دارای کاربردی متفاوت و همچنین مزایا و معایب مختلفی هستند. مواردی که شاید برای افرادی مضر باشند و برای دسته‌ای دیگر به صرفه. در ایمپلنت دو روش وجود دارند که استفاده‌ی بیشتری به نسبت انواع دیگر دارند و به علت کاربرد نزدیک آن‌ها همیشه با هم در رقابت هستند. این دو روش که با نام‌های ایمپلنت زیرکونیا و تیتانیومی شناخته می‌شوند که دارای تشابهات و تفاوت‌های زیادی هستند.
ایمپلنت تیتانیومی چیست؟
سال ۱۹۶۰ را به نحوی می‌توان آغاز استفاده از این روش درمانی دانست، در اوایل این سال بود که برای اولین بار از ایمپلنت تیتانیومی برای کاشت دندان‌های مختلفی استفاده شد. فلز تیتانیوم علاوه بر داشتن استحکام بسیار بالا به نسبت دیگر فلزات بسیار سبک‌تر می‌باشد و به همین علت است که یکی از گزینه‌های ایده‌آل برای انجام ایمپلنت است.
ایمپلنت تیتانیومی به علت مزایای مختلف استفاده‌ی بسیار زیادی دارد، از مهمترین ویژگی‌های این ایمپلنت می‌توان به سبک بودن و داشتن ضریب بالای مقاومت در برابر فشار و خوردگی اشاره کرد. یکی دیگر از موارد قابل توجه سازگاری تیتانیوم است، این عنصر به حدی ویژگی‌های کاربردی دارد که حتی در پیوند مفصل‌ها در ناحیه کمر و زانو هم از آن استفاده می‌شود.
ایمپلنت زیرکونیا چیست؟
اولین سال استفاده و به نحوی وارد شدن این ایمپلنت در بازار به صورت عمومی را می‌توان سال ۱۹۸۰ میلادی دانست. همچنین بعد از گذشت مدتی بود که این روش درمانی توسط سازمان FDA مورد تایید واقع شد و به همین علت استفاده‌ی آن توسط دندانپزشکان افزایش چشمگیری داشت. قابل توجه است که این ایمپلنت کاملاً غیر فلزی می‌باشد و در اصل جنس آن از سرامیک است.
یکی از دلایل اصلی استفاده‌ی زیاد از این ایمپلنت را می‌توان نرخ پذیرش بالای آن در بدن دانست، به نحوی که در زمان کوتاه با بدن شما سازگار می‌شود و کمتر مشکلی برای شما ایجاد می‌کند. همچنین در هنگام کاشتن آن در درون استخوان بافت استخوانی بدن آن را پس نمی زند. یکی دیگر از دلایلی که این ایمپلنت دارای محبوبیت بسیار بالا می‌باشد غیرفلزی بودن آن است.
تفاوت‌های اصلی ایمپلنت تیتانیوم و زیرکونیا
تفاوت‌های زیادی وجود دارند که این دو ایمپلنت را از همدیگر متمایز می‌کنند، در ادامه‌ی مطلب با ما همراه باشید تا به ذکر آن‌ها بپردازیم:
- مقاومت
در این بخش شاهد عملکرد عالی هر دو نوع ایمپلنت هستیم اما ایمپلنت زیرکونیا عملکردی مناسبی در خاصیت کششی و ارتجاعی ندارد و بعضاً شاهد شکستگی‌های کوچکی در هنگام استفاده آن بودیم.
- آسان بودن استفاده
یکی دیگر از موارد قابل توجه در رابطه با نصب ایمپلنت‌ها این نکته می‌باشد می‌باشد. جایی که ایمپلنت زیرکونیا تنها یک قسمت دارد ولی ایمپلنت تیتانیومی برخلاف آن دارای دو قسمت جدا شونده است و به همین علت نصب آن سخت‌تر می‌باشد.
- طول عمر
بر اساس نتایج و بررسی‌هایی که به دست متخصصین معتبر انجام شده است هر دو ایمپلنت تیتانیوم و زیرکونیا پیوند قابل قبولی را با استخوان های اطراف خود برقرار می‌کنند. به همین علت عمر تقریبی ۲۰ سال برای هر دوی آن‌ها تخمین زده شده است اما مورد قابل توجه درباره‌ی طول عمر ایمپلنت زیرکونیا این است که به علت تازه بودن این تکنولوژی طول عمر آن قطعی نشده است و هنوز تحت آزمایش متخصص ایمپلنت است.
- هزینه تمام شده
مورد آخر که می‌توان به آن اشاره کرد، هزینه‌ی ایمپلنت می‌باشد؛ جایی که زیرکونیا با توجه به موادی که از آن ساخته شده است گرانتر می‌باشد.
به اشتراک بگذارید :
