از جذابترین و در عین حال دشوارترین طرح درمانهای ارتودنسی، مواردی است که بجای ایمپلنت با ارتودنسی اقدام به بستن فضای دندانهای غایب میکنیم و تا حد امکان نیاز بیمار را به کاشت ایمپلنتهای دندانی کمتر میکنیم.
در چنین مواردی طرح درمان ارتودنسی پیچیده و سخت میشود و کنترل جهت حرکت دندانها در نتیجه اعمال نیروهای ارتودنسی دندان باید به شکل دقیقتر و با برنامهریزیهای منظم رهگیری شود تا بتوان بهترین نتیجه را در انتهای درمان برای بیمار به دست آورد.
در این کیس دکتر داودیان (متخصص ارتودنسی) فضای چهار دندان غایب بالا و پایین را با ارتودنسی پوشاندند و در عوض تنها فضای دندان غایب ۲ بالا راست را برای کاشت ایمپلنت باز کردند.
مقاله پیشنهادی: هزینه ارتودنسی دندان در سال ۱۴۰۳ چقدر است؟