منظور از اصطلاح پروتز دندان، دندان مصنوعی یا تعویض دندان است. این پروتزها انواع مختلفی دارند، از روکش های ساده ای که برای کمک به ترمیم یک دندان استفاده می شود تا پروتزهای کامل دندان که برای جایگزینی یک دندان بکار برده می شوند و عموما دندان مصنوعی نامیده می شوند، پروتز متحرک و ثابت بنا به دلایل زیبایی و پزشکی توسط دندان پزشک مورد استفاده قرار می گیرد.
در زمینه جایگزینی دندانهای از دست رفته از سه نوع پروتز استفاده می کنیم که شامل پروتز متحرک، پروتز ثابت، ایمپلنت دندان می باشد.
پروتز ثابت دندان همان چیزی است که در بین عموم جامعه با عنوان روکش دندان مرسوم است. پروتز ثابت خود بر دو نوع است:
معمولا دندان زمانی نیاز به روکش دارد که به علتی ساختار دندان ضعیف شده و نیاز به حفاظت و حمایت با روکش دارد و یا بعضا دلایل زیبایی لزوم وجود روکش را منجر می شود.
گاهی به دلیل نقص عملکرد دندان (مشکلات فانکشنال)، روکش به کمک سیستم جویدن و مضغ فرد می آید.
یکی دیگر از انواع پروتز ثابت، بریجهای دندانی هستند . آنچه که بیشتر با عنوان پروتز ثابت دندان در بین جامعه مرسوم است همین نوع پروتز است. این نوع پروتز، در واقع زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که فرد یک یا تعداد بیشتری از دندانهای خود را از دست داده و در عین حال هنوز حداقل یک دندان در جلو و یک دندان در عقب دندان از دست رفته وجود دارد.
به این ترتیب با تراش دو دندان مجاور ناحیه خالی از دندان، یک پل (bridge ) بین دندانهای پایه زده می شود تا ناحیه خالی از دندان پر شده و دوباره توانایی جویدن و زیبایی به فرد باز گردد.
گاهی به دلایل متعدد نمی توان از پروتزهای دندانی ثابت برای جایگزینی دندانهای از دست رفته استفاده کرد. در این صورت پروتز متحرک به کمک افزاد بی دندان یا با تعدادی دندان از دست رفته و دندانپزشکان می آید. پروتز متحرک همانطور که از نام آن بر می آید به راحتی داخل دهان گذاشته و یا برداشته می شود.
این نوع داروی مصنوعی معمولاً در جامعه با نام «دندان بریده» شناخته می شود. انواع مختلفی از دندان های جزئی وجود دارد: به عنوان مثال، دندان های جزئی ساخته شده از اکریل (پین بال) اغلب به عنوان یک درمان موقت در بسیاری از موارد استفاده می شود.
نوع دیگری ازپروتز دندانی پارسیل، محصولات مصنوعی ساخته شده با کرم های کبالت است که مدت هاست به عنوان یک درمان مستقل برای لکه های دندان (برای افرادی که دندان های عقب خود را از دست داده اند و دندان های شیری برای دندان ندارند) یا برای کسانی که این کار را انجام می دهند، استفاده می شود.
این نوع دندان ها شامل آکریل (بخش صورتی دست دندان لثه پروتز ) و آلیاژهای فلزی است که مهمترین آنها کرم و کبالت است. گیره ها معمولاً به دلیل فلز ظاهری ناخوشایند دارند. به همین دلیل است که انواع دیگر دندان های پارسیل به رنگ قسمت فلزی طراحی می شوند و به آنها پروتز پارسیل انعطاف پذیر می گویند.
حتما دندان اجداد را دیده اید. این نوع پروتز متحرک برای افرادی که تمام دندان های خود را از دست داده اند استفاده می شود. با وجود ظهور ایمپلنت های دندانی امروزه، استفاده از این نوع دندان های متحرک کاهش یافته است، اما همچنان به عنوان یک درمان ارزان قیمت دندان مورد استفاده قرار می گیرند.
نکته اینجاست که یک دندان کامل از دو قسمت تشکیل شده است که یکی از آن دندان سفید و دیگری قسمت صورتی پروتز است که در بیماران به آن لثه مصنوعی می گویند. این قسمت از آدامس مصنوعی باید به اندازه کافی قوی باشد تا موثر باشد.
در واقع لثه نرم به صورت یک لایه با ضخامت ۱-۲ میلی متری در زیر لثه سخت پروتز به مدت کوتاه استفاده می شود تا تورم یا التهابات لثه بیمار برطرف شده و بستر مناسبی برای دریافت پروتز با لثه سخت فراهم شود.
اگر پروتز با لثه نرم قرار باشد که به طور دایم مورد استفاده قرار بگیرد، هرچند در ابتدا استفاده از آن بسیار راحت تر است اما نه تنها کارآیی آن بسیار پایین تر است بلکه باعث تخریب بافت لثه باقیمانده در دهان فرد میشود. در عین حال تمیز نگه داشتن پروتزهای قابل انعطاف (لثه نرم) بسیار سخت تر است و احتمال رشد انواع باکتریها و قارچها در خلل و فرج آنها زیاد است.
اوردنچر نیز نوعی درمان پروتز متحرک است که در واقع دست دندان کاملی بوده که روی دو پایه دندانی یا چند پایه ایمپلنت می نشیند. به نسبت پروتز کامل دندان راحت تر است اما به هر حال متحرک است و راحتی آن از پروتز ثابت دندان کمتر است.
عادت کردن به پروتز در ابتدا مدتی طول می کشد. به علاوه، به دلیل التهاب بافتی داخل دهان باعث می شود پروتز در جای مناسبش ثابت نشود. این امر باید در ملاقات های منظم با دندانپزشک مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم پروتز می تواند تنظیم شود.
همواره رعایت بهداشت مدت دوام پروتز را طولانی می کند. پروتزی که به خوبی تمیز نگه داری شود، می تواند در طول حیات فرد دوام داشته باشد.
نیمی از رمز موفقیت پروتز متحرک در نحوه استفاده درست و نگهداری از آنهاست توصیه میشود که در روزهای اول استفاده از پروتز ، حتی در هنگام خواب به منظور عادت، دندان مصنوعی را خارج نکیند.
بیماران نسبت به پروتز واکنش های مختلفی نشان می دهند. به گفته ۴۰ درصد دندانپزشکان، از هر ۳۰۰ نفر یک نفر دچار واکنش های داخل دهانی می شوند. علل این واکنش های عبارتند از رزین های اکرلیک، سمنت های درارای اوژنول، آلیاژهای فلزهای پایه، جیوه، طلا، مواد دارای پلی اتر یا اپیمین.